Merhaba sevgili dikişseverler :)
Perim de perim diye fazla tutturmuş olmalıyım ki geldi benimki :) Geçtiğimiz hafta sonunu oldukça verimli geçirdim diyebilirim.
En son, daha önce diktiğim ama sevgili yeğenciğim tarafından el konan triko bluzdan dikiyordum kendime. Alt ucunu kıvırma aşamasına gelmiştim. Artık nasıl bir kendinden geçme halinde dikiyorsam sol elimde bir acı hissiyle kendime geldim. Elimi çekip nereloloyor!? diye bakmak istedim ama elim gelmedi! Ben elime gittim o gelmeyince, nasıl gelsin etek ucuna dikmişim orta parmağı! Hayır yakışmaz da orda öyle bir parmak kenarı :)
Neyse uzatmayayım neler olduğunu algıladığım o anda hem adrenalin konsantrasyonumdaki artışla titremeye başlamam ve aynı zamanda hiç ummadığım bir soğukkanlılıkla iğneyi makineden ayırıp sonra parmağımdan çıkarmam rüya gibi bir süreçti. İğnenin asıl parçasını üstten çektim aldım ama altta küçücük iğne ucu duruyor , kırılmış içeride. Kimseye seslenemedim bile o küçük parça içeri doğru kaçmadan çıkarmalıyım diye. Ellerim ve hatta tüm bedenim acaip bir titreme halindeyken cımbız marifetiyle o küçük ucuda çıkardım. Tam tırnağın kenarından bir delikle hayatıma devam ediyorum :) Çok şükür ki tırnağı delmedim ve iyi ki manuel olarak iğneyi geri kaldırmadım. Allah korudu yine. İnsanın kendine nazarı da böyle oluyor demek ki :) Bu yazıyı hazırlarken, keşke iğneli parmağın fotoğrafını çekseydim diye de aklımdan geçirdim ya! Pes diyorum kendime, e acı geçti tabi :)
Velhasıl-ı kelam şimdi tam bir terzi kabul ediyorum kendimi. Artık bir iğne deliğim de var!
Gelelim mi bugünün ürününe?
Burda dergisi 2006 ocak sayısı 107 numaralı pantolon. En çok 107 ve 112 numara dikiyorum sanki bak şimdi farkettim!
Kalıplarda 7 numaralı parça var ya fermuarın altından uzar gider de karşı kenarda kemerin iç yüzündeki düğmeyle buluşur. Hah işte sırf o parça için diktim ben bu pantolonu, nasıl yapılıyor öğrenmek için. Öğrendim, çok bi numarası yokmuş, yapılabilir bir detay.
Kumaşımın yün oranı çok yüksek, tam kışlık. Çok açık pembe ve bordo çizgilerle ekose desenli. 36 beden çalıştım ama yine de bol geldi. Arka ortadan bir miktar aldım içeri kemeri takmadan. Kemerde iç parçayı astar kumaşından yaptım çok kalın olmasın diye. Üst fotoğrafta da görüyorsunuz dip köşe işlerini çok düzgün yapamıyorum hala.
Cepleri, pantolon bittikten sonra el dikişiyle geri kapattım çünkü cebim varsa ben elimi o cebe sokarım. Erkenden cep ağızları kirlenmesin, esnemesin diye hazır aldıklarımda da kapattırırım ön cepleri.
Aman ne olur elinize kolunuza dikkat edin. Çok acıyormuş iğne deliği :)
Dikiş periniz de koruyucu melekleriniz de yanınızda olsun!
Sevgiler :)
Sonradan gelen not: Bu fermuarın altındaki parçanın adı patletmiş ve sevgili Miray bu yazısında çok güzel anlatmış nasıl yapılacağını.
Sonradan gelen not: Bu fermuarın altındaki parçanın adı patletmiş ve sevgili Miray bu yazısında çok güzel anlatmış nasıl yapılacağını.
Çok güzeeel olmuş pantolon.Tabi içindekinin fiziğinin bu kadar düzgün olması buna bayağı bir katkısı oluyordur sanırım:) Bu arada geçmişler olsun.Çok fena olmalı acısı.
YanıtlaSilTeşekkür ederim, çok şükür bana verilen bu bedenden memnunum evet :))
SilÇok geçmiş olsun dalgınlıkla oluyor böyle kazalar Allah daha kötüsünden korusun.Pantolon harika olmuş hazırından farkı yok gercekten elinize sağlık.
YanıtlaSilSahiden Allah korudu, hepimizi korusun inşallah. Teşekkür ederim :)
SilÇok geçmiş olsun çok üzüldüm dikiş dikerken en tedirgin olduğum şeydir makinaya elimi kaptırmak . . Bu arada pantolon muhteşem olmuş bir ara o fermuar detayını dikimini paylaşırsan sevinirim :)
YanıtlaSilBugün yine geçtim makinenin başına, bayağı katil makine muamelesi yaptım önce neyse ki geçti sonra :) Fermuarı tekrar yaptığımda paylaşırım tabii ki, teşekkür ederim :)
Silayy içim bi tuhaf oldu çok geçmiş olsun canım yaa,
YanıtlaSilpantolonuna bayıldım gerçekten çok güzel dikmişsin
Allah nazarlardan korusun canım sevgiler..
Çok teşekkürler, Allah cümlemizi korusun :)
SilBen pantolon konusunda çok başarısızım. Diktiğim pantaolanları hiç beğenmiyorum. Sanırım fermuar takma yerinde bir yerlerde bir yanlış yapıyorum. sizinki çok hoş olmuş. ellerinize sağlık. güzel günlerde giyin.
YanıtlaSilYandan fermuar denediniz mi? Çok daha kolay ve pratik. Bence duruşu da daha güzel oluyor. Teşekkür ederim bu arada :)
Silgeçmiş olsun :((pek bir fena oldum ...
YanıtlaSilher pantolonu kendime dikemiyorum .bacak boyun uzun oldugundan her pantolonu diker giyersin :)
Allah nazardan korusun .amin
Çok teşekkür ederim, geçti geçti tamamen. O an aklıma geldikçe içim ürperiyor hala, ama çok daha dikkatliyim ve besmelesiz başlamıyorum artık. Tecrübe ile öğrenmek böyle bişey demek ki :)
SilSiz anlatırken resmen bende yaşadım iğne olayını...Çok geçmiş olsun! Pantolonun bel kısmı çok hoşuma gitti. Ellerinize sağlık...
YanıtlaSilAman yaşamanız böyle anlatılanla kalsın inşallah. Çok teşekkür ederim :)
SilÖncelikle geçmiş olsun.
YanıtlaSilPantolon süper olmuş eline sağlık, bende fermuarlı olarak sadece şort dikmiştim bu yaz. diktiğim diğer pantolonlar acemi işi beli lastikli ama kilo alıp verme açısından rahat, zaten bol paça yaptığım için her zaman rahatlıkla giyebiliyorum.
Çok teşekkürler :)
SilBenim de ilk diktiğim fermuarların hep bir tarafı daha uzun bitiyordu. Varsın acemi işi olsun, "ben diktim" diyerek giyme hazzının karşılığı yok bence :)
Ay çok geçmiş olsun..((Nefesim kesilerek okudum yazıyı çok üzüldüm..Allah beterinden korusun diyelim..Pantolona bayıldım.Kemer kısmı harika olmuş..Ellerinize sağlık..
YanıtlaSilÇok sağ olun, önce yazmayayım dedim çok safça bir durum çünkü gözünün önündeki iğneye parmak kaptırmak.Sonra yok yazayım da iki okuyan daha dikkatli olsa faydası olur dedim. Malum ben de dikiş aşamaları öğretisi yok. Vatandaşa hizmetimiz ancak böyle :))
SilÇok geçmiş olsun,okurken bile içim gitti.En korktuğum şeydir elime makine iğnesi girmesi,Allah tüm dikiş severleri korusun,amin.Pantolona ve diktiğin her şeye bayıldım,ellerine sağlık,gerçekten ellerine sağlık:)Sevgiyle kal...
YanıtlaSilhttp://benbuara.blogspot.com/
Oooo erkenciyiz, günaydın :)
SilKorkmayın, korktuğu başına geliyor insanın kendimden biliyorum. Allah beterinden korusun hepimizi. Çok teşekkür ederim :)
Çok geçmiş olsun. Ben küçükken bir kere de annemin başına gelmişti bu parmağı dikme işi. İçim kıyıldı seni okudukça. Tetanoz aşısı sormuyorum, vardır herhalde?
YanıtlaSilTeşekkür ederim, geçti gitti bir anı bırakarak :)
SilÇelik iğne olduğu için tetanoza karşı fazladan bir önlem almadım. 3-4 gün kuru ve temiz tuttum sadece. Türk'e bişey olmaz ya! :)
ayyy... çok geçmiş olsun! umarım dikiş dikme heyecanını etkilemez :) pantolon çok güzel duruyor. ben de elbiselerden kendimi alırsam dikeceğim yine bu aralar...
YanıtlaSilTeşekkürler, bir travma oluşturmadı değil ama katil makine hissini yendi dikiş aşkı :)
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil