manto dikerken dikkat edilecekler, örnekli gösterim :)

Merhaba;

Dikişe yeni başlayanlar, pek çoğumuz gibi hiç eğitim almadan kendi kendine bir şeyler dikmeye çalışanlar, bir de sevip de kavuşamayanlara gelsin bu manto :)

İlk bakışta herşey yolunda gibi görünüyor değil mi? Ama değil! Peki ben bu mantoyu ilk diktiğimde de böyle mi düşünüyordum? Tabii ki "hayır!" O gün, bana göre bu manto yeryüzünde imal edilmiş en güzel mantoydu :)

Modelimizin orijinal görüntüsü böyle, ama asıl dikkat çekmek istediğim husus alt fotoğraf, sol alt köşe:

 Tarihi gördünüz değil mi? şubat 1971 !!!  Daha ben yeni doğmuşken, henüz kırkım çıkmadan yayınlanmış bu burda :)) 

Mervişim bana Almanyalardan getirdi bunu. Nasıl güzel bir seçim, bana getirilebilecek en muhteşem hediye! 

 Gelelim benim muhteşem mantonun detaylarına; Sırf gösterebileyim diye yapılmaması gerekenleri yaparak bir manto diktim sizler için! 

Şaka şaka:)) 

Geçen yıl diktim bu mantoyu, o zaman kol takmakla ilgili ön yargılarım vardı.

Şöyle ki; omuzda yaptığımız yedirme büzgüsü var ya işte o büzgüyü yaparsam kollar karpuz kol gibi olacak zannediyordum! Annemin her dikişimde söylemesine rağmen inatçı bir oğlak olarak hiç dinlemedim. Dolayısıyla kol, kol evine büyük geliyordu. Kol altına gelen kısımdan kol evini genişletiyordum. Kollara o yedirmeyi vermediğim için diktiklerimin omuzları beni geriyordu ve bu sebeple hep 38 beden çalışıyordum. 

Omuzlarım geniş benim diye bahane de bulmuştum hatta :) hatta şu gömlekte görüleceği gibi o ilk düğmeyi açık tutarak kullanıyordum mecburen. Buna da burdanın kalıbı bozuk gibi bahanelerim vardı. Ne zaman ki anneme bir ceket dikmek istedim ve kol yedirmesini yap mutlaka dedi. Demek ki karpuz kol gibi büzgülü de olsa annem öyle istiyor diye ben büzgüyü yaptım. O kolu diktikten sonra yaşadığım aydınlama, nadir yaşanacak  bir aydınlanma oldu :) Ya o büzgüler nasıl kayboldu, o kol o omuz başı formunu nasıl güzel aldı! Kimbilir kaçıncı kez kendime dedim ki " Anne sözü dinleyeceksin, asla pişman olmazsın!"

Ayrıca; yakada, bedene birleştirme çizgisinin üzerinden alt ve üst yakayı birbirine dikmek gerektiğinin ıspatı olarak bakınız alt fotoğraf:

 Yeni dikilmişken böyle durmuyor tabi. Ama uyduruk falan demeden, doya doya bir kış boyunca giyince alt yaka böyle dışa doğru dönmeye başlıyor. Dikin birbirine, sağlam olsun. Sarkmasın, akmasın.

Cepleri yapmışım canım olması gerektiği gibi, üzerinde konuşulacak bi durum yok :)
Kolları da biraz kısa gelecek gibiydi, böyle bir kapakla uzattım azıcık.

Öyle böyle ilk manto için yine de hiç fena değildi. Bu kumaşı da yüzyıllar evvel, henüz bir gömlek bile dikmemişken almış olmam hakkında hiç bişey demiyorum :)



Dikiş periniz yanınızda olsun! Sevgiler :)